Urgeljiin Blog

Албан ёсоор Эх үрсийн хэмээх баярын өдөр ойртож байсан учраас түүнээс өгсөн бэлгийг би өөрийн хүслээр үүнд хамаатуулсан юм. Тэрбээр хэд хоног урагшаа аялаад ирэхдээ ийм хөөрхөн бэлэгтэй, бас захидалтай ирсэн байна. Яасан ч хөөрхөн юм, яасан ч гоё юм, захидлыг нь нээн уншихдаа би бүр баярлаад гэх үү, хайр хүрээд гэх үү нулимс дуслуулсан байдын, яадаг юм, баярын нулимсыг өөрөөсөө харамлаад яах билээ. Намайг гэх сэтгэлтэй ийм хөөрхөн хүүхэд байгааг мэдэх нь үгээр хэлэхийн аргагүй мэдрэмж төрүүлэх юм даа. Баярлалаа :) Огторгуйдаа илгээсэн байсан нэг видеог хавсаргав:  https://photos.app.goo.gl/WgzaKJg6SAHWWuzF8

Чинийхээ инээмсэглэсэн, аз жаргалтай байх төрхийг харах хамгийн гоё. Энэ нь надад сэтгэл хангалуун байдал, юунд ч санаа зовохгүй, тайван байх тайвшрал, нөгөө талаас чиний сэтгэлийг ирээдүйд энэ хэвээр нь хадгалж чадах болов уу гэсэн санаа зовнилыг дагуулдаг. Ирээдүйг таамаглах хэцүү ч гэсэн чамаасаа хэзээ ч салахгүй, миний сэтгэл хувирахгүй гэдгийг л би мэдэж байна.

Ай хорвоо чи хүний зовлонд цадах болоогүй юу? Хүнийг чин сэтгэлээсээ хайрлаж байсныхаа төлөө сүүлд нь доромжлуулчихдаг наасан, хаха, гоё оо гоё. Ийм зүйл болохыг хэн нэгэн нь мэдээд, хүлээж байсан юм уу гэмээр, өдийг хүртэл босголцсон харилцаа минь яасан ч хурдан нурдаг юм бэ дээ. Ингээд бодохоор би түүнийг мэддэггүй байж, тэр ч намайг мэддэггүй байж. Бодохоор л бачимдаад, уур хүрээд байх юм, бас гомдох сэтгэл төрж байна, бас харамсаж байна. Ойлгомжгүй зүйл байгаа бол эзнээс нь үнэнийг бүр тултал асуух хэрэгтэй шүү дээ, гэтэл тэгэхгүй, нэг тал нь өөрийнхөө бодол, төсөөлөлд итгээд шийдвэр гаргах... Арай ч дээ л гэж бодсон доо. Бас энэ харилцаа минь дэндүү хайран. Хадан дунд хавчуулагдсан халиуны зулзага гэдэг шиг одоо би уйлах уу, инээх үү бүр мэдэхээ байчихлаа. Огторгуй минь дээ, чи намайг нэг л буруугаар ойлгоод байх шиг, тэгэх суурь нөхцлийг нь би өөрөө тавьж өгсөн нь миний буруу л даа, гэхдээ л...